Ławka

Maxxie

Maxxie odprowadził Blair pod sam dom.
-już okey? Spytał z troską.

Blair

Blair przystanęła przed domem odwracając się w stronę chłopaka.
- Myślę, że chyba w porządku. - dodała jeszcze lekko smutnym tonem.
- Chcesz wejść ? - zapytała. Po chwili chciała ugryźć się w język, ale było już za późno.

Maxxie

-wszystko bym za to oddał... ale jak zaraz nie wrócę do domu to mel zgłosi zaginięcia na policję. Odparł smutnym głosem.
-dobranoc Blair. Powiedział i ucałował ją w policzek.

Blair

- Założę się, że najpierw sprawdziłaby u mnie czy jesteś. - zaśmiała się Bi.
- No szkoda, dobranoc. - powiedziała i odwróciła się w stronę domu. Już miała do niego wejść, lecz coś jej mówiło, że nie powinna. Zobaczyła, że w domu palą się prawie wszystkie światła. Biegiem skierowała się do wyjścia i ile sił w nogach biegła przez ulicę.

Gość

Carter wiedział, że coś grozi Bi. Musiał ją ostrzec, że nie może iść do domu.
- Blair ! - zobaczył ją biegnącą.
- Blair ! Jesteś cała. - powiedział z ulgą.
- Chodź musimy Cię gdzieś ukryć. - powiedział troskliwie.
- Moja mieszkanie też jest zagrożone. NIe możemy tam iśc.

Blair

Blair tępo patrzyła na Cartera i nie wiedziała o co chodzi. Z jej oczu popłynęły łzy. Stanęła w bezruchu nie mogąc wydobyć ani słowa.

Gość

- Jedziemy do Mel. - powiedział.
Blair chciała już zaprzeczyć, ale Carter pociągnął ją za rękę. Kamień spadł mu z serca, że była cała.
- James uciekł z więzienia. - tłumaczył, lecz gdy zobaczył kolejną falę łez w oczach dziewczyny postanowił nic więcej nie mówić.
- Chodź. - ponaglał ją przez całą drogę.

Blair

Blair chodziła po mieście bez celu. Usiadła na ławce i zastanawiała się czy iść do domu.
- Nie.. - pomyślała. Blair musiała zbierać się w stronę hotelu, ale w parku było tak uroczo. - Posiedzę jeszcze troszkę. - powiedziała cicho usprawiedliwiając się.

Gość

Killer usiadł na ławce w parku. Wyciągnął papierosa i telefon. Zastanawiał się komu dziś zepsuć humor.

Blair

Blair wracała do domu pieszo, nie wiedziała gdzie iść. Do domu bała się zbyt często przychodzić. Usiadła na ławce i tępo patrzyła się w wyświetlacz telefonu.

Gość

"Pięknie tu" - pomyślał. - Muszę znaleźć jakąś robotę. - powiedział do siebie cicho spacerując po parku.

Blair

Blair zobaczyła jakiegoś znajomego chłopaka, który chodził bez celu po parku.
- Chris ? - zapytała wstając z ławki. Chłopak odwrócił się w stronę Bi.
- Chris ! - krzyknęła Bi rzucając mu się na szyję.
- Boże, co Ty tu robisz? - zapytała ponownie go przytulając.

Gość

- Bi ! - krzyknął zadowolony.
- Jejku jesteś jeszcze piękniejsza. - uśmiechnął się i przytulił Blair.
- A szukam pracy, przeprowadziłem się, ale jeszcze nic nie znalazłem. - wzruszył z lekkością ramionami.

Blair

- Jak zwykle do wszystkiego podchodzisz z lekkością. - nie mogła uwierzyć Blair.
- Pracę powiadasz? - zamyśliła się Blair.
- Co byś powiedział na pracę w moim klubie? Coś tam znajdziemy dla Ciebie. - zaśmiała się.
- Na początku staniesz za barem, a potem zobaczymy. A gdzie się zatrzymasz? - dodała szybko spacerując z chłopakiem po parku.

Gość

- Blair jesteś wspaniała. - powiedział z miną uwielbienia.
- Na razie nigdzie, będę chodził to tu to tam. - powiedział nie przejmując się.
- Coś znajdę. - wzruszył ramionami obejmując dziewczynę.
- A co tam u Ciebie ? - spojrzał na nią z ciekawością.