Salon

Melinda

-tak, tak.. przyszły mąż mojej przyjaciółki.. mogę z nim pogadać. Uśmiechnęła się.

Gość

-To to jest ten Nejt? -spojrzała spod byka. -Nie, nie gadaj z nim. Najlepiej mnie z nim umów na jakąś rozmowę lub pokaż, w której agencji pracuje. Wolę to sama załatwić, nie chcę żeby to było po znajomości. -powiedziała.

Melinda

-oj nie narzekaj.. pierw pogadam z nim, on zna się tym , więc ci poradzi. Machnęła z dezaprobatą ręką. -może jutro?

Gość

-No właśnie, ma MI poradzić i MI powiedzieć czy się nadaje czy nie. -mówiła. -Jak Ty mu mnie polecisz to pewnie zostanę przyjęta ze względu na Ciebie, a ja tak nie chcę. Mel, chce czuć, że się nadaje, chociaż raz. -dodała ze smutną miną.

Melinda

-umówię was. Odparła poirytowana.
-dobra.. to ja idę się uszykować.. Uśmiechnęła się.

Gość

-Dzięki. -uśmiechnęła się. -I nie krzyw się tak, bo złość piękności szkodzi. -zaśmiała się. -Leć, leć i oczaruj tego swojego kochasia. -rzuciła puszczając oczko.

Melinda

Mel zaśmiała się i pobiegła do łazienki.

Gość

Rejczel położyła się wygodnie na sofie i zaczęła nadrabiać donosy z Paparazzi.

Melinda

-Maxxie siedzi u swojej dziewczyny więc na noc to go raczej nie będzie. Uśmiechnęła się.
-a ja na pewno wrócę wcześnie.. to na razie. Pomachała Rejczel i wyszła.

Gość

[ pw masz

]

Gość

Rejczel zamknęła nerwowym ruchem ręki laptop. Do oczu zaczęły jej się cisnąć łzy. Otworzyła go jeszcze raz, by uwierzyć w to, co było na pozór tak nierealne i absurdalne.
-'To nie może być prawda..' -powiedziała sobie w duchu, po czym zaczęła nerwowo krzątać się po salonie. Po chwili wzięła kurtkę z kanapy i trzasnęła drzwiami wychodząc z mieszkania.

Maxxie

Maxxie wyszedł z kuchni z jabłekiem w ręku. Podrzucił je, po czym ugryzł.
-nie, nie.. Jeknęła Mel.. która siedziała na sofie po turecku zawalona notatkami i książkami.Machnęła ołówkiem przekreślające krechę na pół kartki. -to jest bez sensu. Warknęła sama do siebie.
Maxxie oparł się o framugę i przyglądał siostrze.
-jesteś niemożliwa.. Zaśmiał się.

Melinda

Mel nadal wpatrzona w kartki mruknęła. -a ty znów znikasz na noc..
-zobaczy się.. Uśmiechnął się łobuzersko.
Mel spojrzała na niego. -to ty i Eff to na poważnie?
-zależy co rozumiesz w słowie 'na poważnie'? Spytał lekkim tonem.
-.. na pewno nie to co ty i Dean..
Mel zmierzyła go wzrokiem. -masz rację jesteś za młody na uczucie. Wróciła do notatek.
Obojgu doszło pukanie do drzwi. Maxxie pokiwał głową i poszedł otworzyć.

Dean

-hej Maxx. Przywitał się Dean.
-dzień dobry i do widzenia.. Mruknął przygryzając jabłko.
-tylko byś odbierał telefon. Krzyknęła z salony.. chłopak tylko bąknął coś pod nosem i minął Dean w drzwich.

Melinda

Mel uśmiechnęła się i wstała by przywitać Deana. Doszła do niego i pocałowała.
-zaniedbujesz mnie.. Mruknął trzymając ją w tali.
-no tak.. ale egzaminy same się nie zdadzą. Odpowiedziała smutno zerkając na książki.
-co dziś robiłaś cały dzień beze mnie? Spytał.
-uczyłam się i... uczyłam się. Zaśmiała się. -jestem taka nudna.. siedzę w książkach, a jestem z takim facetem jak urodzony podrywacz komisarz Winchester. Zaśmiała się.
Dean musnął jej usta schodząc potem do szyi. -a kto powiedział że jesteś nuda.. Szepnął, po czym zdjął kurtkę.