Łódki

Melinda

Mel podała Bi rękę.
- raczej jesteś pijana, nie wypijesz już martnii. Uśmiechnęła się złośliwie.

Blair

- Wypije. - mruknęła wdrapując się na łódkę. - Powinnaś to zobaczyć. - wskazała na wodę. - Tylko mnie brakuje, jako syrenki. - westchnęła siadając. - Tam wszystko wydaje się takie kolorowe, nawet w nocy, gdy jest ciemno. - uśmiechnęła się smutno.

Melinda

- wolałabym to sprawdzić jak będę trzeźwa czyli jutro. Prychnęła.
Mel odsunęła butelkę od Bi. - syrenki nie piją. Zachichotała.

Blair

- To nie chcę być syrenką. - zachichotała biorą od Mel butelkę i upijając łyk martini. - Masz rację, ja nie wiem jak my dojdziemy do pokoi, nawet nie wiem jak dopłyniemy do brzegu. - podrapała się po głowie. - Pamiętasz jak tańczyłyśmy w fontannie ? - roześmiała się. - A Ty tańczyłaś z jakimś kolesiem ?

Melinda

Mel się roześmiała i wypiła kolejny łyk.
- też nie wiem.. i śmieszy mnie to. Zachichotała.
- może jutro nas znajdą.. Mruknęła pijąc.
- pamiętam. Uśmiechnęła się szeroko. -byliśmy wtedy na haju.. Zachichotała.
- widziałam węże w wodzie.. a ty byłaś w swoim świecie. Wspominała.
- tak.. ten chłopak, był taki słodki. Zaśmiała się.

Blair

- Ja zawsze miałam swój świat, którego nikt nie rozumiał. - roześmiała się. - A potem wylądowałyśmy w celi. - zaśmiała się. - NAjgorsza noc w moim życiu. - pokręciła głową i upiła łyk martini. - Chyba, że tubylcy nas porwą na kolację, więc nikt nas nie znajdzie.

Melinda

- racja, nawet bez haju masz. Zaśmiała się.
- nie mogłam w to uwierzyć że Dean wpakował nas do celi. Fuknęła. - ale był na serio wkurzony. Znów zachichotała.
- w ulotce o wyspie nic nie było napisane o tubylcach ale może są za murem. Wzruszyła ramionami i wypiła kolejny łyk.

Blair

- On był po prostu zazdrosny. - machnęła ręką ze śmiechem. - Jakim murem ? - uniosła brwi do góry. - Masz swój świat ? - roześmiała się i zachwiała niebezpiecznie. - Auć.

Melinda

- a może. Przyznała rozmyślając.
- mur.. jest w dżungli i jest tak długi jakby całą część wyspy z hotelem oddzielał od dalszej części. - i mówię serio. Dodała.
- każdy ma swój świat. Wzruszyła ramionami. - uważaj.. a najlepiej już nie pij.. Odparła sama pijąc martini.

Blair

- Ciekawe co jest po drugiej stronie. - zamyśliła się. - Idziemy zobaczysz ? - wyszczerzyła zęby.

Melinda

- no ciekawe. Mruknęła zamyślając się.
- z miłą chęcią.. ale kurde jak? Spytała z sarkazmem.
Mel zaczęła wiosłować. - chyba nie dam rady.. Fuknęła.

Blair

- Czekaj, pomogę Ci. - pokiwała głową i złapała za wiosła. - Raz, dwa, trzy. - wyliczała tempo. - Dasz radę Mel. Raz, dwa trzy.

Melinda

Mel z trudem wiosłowała, przez śmiech.
- już nie daleko. Zachichotała.

Blair

- Damy radę, jesteśmy silne. - napięła muskuły i wiosło wypadło jej do wody. - Aaaaa Mel, łapiemy wiosło. - przestraszyła się i wyciągnęła po nie ręce. - Trzymaj mnie za nogi. - rozkazała.

Melinda

- wiosło... Krzyknęła Mel.
-musisz je sięgnąć... dobra, będę trzymać cię za nogi. Przytaknęła przestraszona.
- ale uważaj.. i złap je, bo bez wiosła nie dopłyniemy. Powiedziała płaczliwym tonem.