Pokój przesłuchań.

Ryan · Gość

- Akurat przez przypadek jakoś przypadło mi przesłuchiwanie Ciebie - uśmiechnął się łobuzersko. - Więc.. przypomniałaś sobie co jeszcze? - zapytał.

Gość

Agness oparła się łokciami o stół i oparła głowę na dłoniach. - Nie wiem, nie wiem. - pokręciła głową. - Starałam się przypomnieć sobie jakieś szeczgóły. - mina jej trochę zrzedła. - Ale chyba nic już nie wniosę do sprawy. - powiedziała zawiedziona. - Może jakbym zobaczyła tą kobietę, potrafiłabym coś powiedzieć.

Ryan · Gość

- Może miała coś charakterystycznego co zwróciło Twoją uwagę na nią? - zapytał. - Kolor włosów? Wzrost?

Gość

- Zwróciłam na nią uwagę, bo nie umiała chodzić na szpilkach. - powiedziała ze śmiechem. - Ale jakby odjąć jej 12 centymentrową, zeszłoroczną pradę to miałaby jakieś 160 cm. - zastanowiła się. - I miała kręcone czarne włosy, mało zadbane. - machnęła ręką.

Ryan · Gość

- To wiemy już więcej. - uśmiechnął się. - A jak była ubrana? Jaki miała kolor skóry? - zapytał.

Gość

- Kolor skóry ? - spojrzała na swoją dłoń. - Widać lubiła chodzić na solarium, miała ciemną karnację, ale nie wyglądała na naturalną. - powiedziała i napiła się wody. - Ale ręki sobie za to uciąć nie dam. Jak była ubrana ? - zastanowiła się. - Nie pamiętam, czyli była ubrana nijak. Jakby była ubrana ładnie na pewno by rzuciła mi się w oczy. - powiedziała. - Jakby była ubrana źle też bym to zapamiętała.

Ryan · Gość

Ryan uśmiechnął się.
- Naprawdę to nam bardzo pomaga. - uśmiechnął się do niej. - A jak znalazłaś ciało? - zapytał przechylając głowę.

Gość

- Przecież powiedziała, że pomogę jak będę tylko umiała. - uśmiechnęła się słodko. - Po pokazie było after party, musiałam ją znaleźć by poprawiła mi makijaż. Wyszłam za kulisy i poszłam do jej pokoju. - opowiadała. - Gdy otowrzyłam drzwi ona już tam leżała. - wzdygnęła się. - Nieżywa. - dokończyła ciszej spuszczając głowę.

Ryan · Gość

- Ok. - pokiwał głową. - Jest jeszcze coś co chciałbyś odpowiedzieć? - zapytał ciepło. - Coś Ci się przypomniało coś chciałabyś dodać? - uśmiechnął się.

Gość

- Chyba już więcej Ci się do niczego nie przydam. - zrobiła smutną minkę. - Może gdybym pojawiła się tam 5 minut wcześniej to do niczego by nie doszło. - spuściła głowę.

Ryan · Gość

- Albo i Tobie coś by się stało. - odpowiedział. - I tak jesteś jedynym świadkiem, który nam tak bardzo pomógł. - uśmiechnął się.

Gość

- Bo to ja ją odnalazłam, dlatego miałam najwięcej do powiedzenia. - powiedziała przygląając się mu. - Ale mimo to cieszę się, że choć trochę przyczyniłam się do Twojego wolnego wieczoru. - zaśmiała się pod nosem.

Ryan · Gość

- Jesteśmy już kilka kroków bliżej poznania prawdy. - odpowiedział. - W laboratorium już sprawdzają odciski palców i DNA. - powiedział. - Więc jeśli szczęście nam dopisze, to jeszcze dzisiaj znajdziemy podejrzaną. - uśmiechnął się.

Gość

- Dzisiaj ? - otowrzyła szerzej oczy. - Widzę, że nie marnujecie czasu. - uśmiechnęła się. - Mam nadzieję, że nie zaliczam się do grona podejrzanych ? - spytała ze złośliwym uśmiechem. - Moje odciski też pewnie się tam znajdą.

Ryan · Gość

- Nie, nie zaliczasz się do podejrzanych. - odpowiedział. - Zaliczasz się do świadków. - uśmiechnął się. - Im szybciej to załatwimy tym lepiej - powiedział.