Sala szpitalna.

Gość

O wszedł do sali w której leżała Blair. Dziewczyna leżała na łóżku.
- Blair... - powiedział łamiącym się głosem. - Och Blair, tak się o Ciebie bałem.

Blair

Blair nawet nie podniosła wzroku, miała dość życia, nie miała już siły po prostu żyć.
- Nie udawaj. - parsknęła cicho. - Wszyscy w koło udajecie. Jesteście tacy sami.

Gość

- Czemu tak mówisz? - zapytał. - Blair co się dzieje? - przypatrywał się dziewczynie z niepokojem. - Dobrze wiesz, że nie udaję.

Blair

- Nie udajesz ? A gdybym pierwsza się nie odezwała, nigdy byś się nie odezwał. - prychnęła. - Wszyscy udajecie, że wiecie co ja czuje. - warknęła. - Nic nie wiecie. Nie wyobrażacie sobie nawet co ja czuję. Jesteście obłudni. - wszystko w niej się gotowało, nie poznawała sama siebie. - Nie chcę mieć do czynienia z takimi osobami.

Gość

- O czym Ty mówisz?! - powiedział zszokowany. - Nie mów tak, co się z Tobą dzieje?!

Blair

- Ze mną co się dzieje ? Ze mną nic się nie dzieje ! - wrzasnęła. - Pytanie co się z wami dzieje ? A teraz zostaw mnie w spokoju. - warknęła. - Mam trochę problemów.

Gość

- Naprawdę tego chcesz? - zapytał smutno.

Blair

- Tak. - warknęła i obróciła się do niego plecami. Miała dość wszystkich ludzi w okół niej, udawanej litości, przejmowania się. - Mam dość. - warknęła.

Gość

- Jeśli będziesz mnie potrzebować, to daj znać. - odpowiedział. - Mam czas, poczekam na Ciebie. - powiedział i wyszedł z sali.

Melinda

Mel zapukała i weszła do sali.
-hej kochana.. nie pozwolono mi nawet tobie jogurty przynieś. Uśmiechnęła się kwaśno, i usiadła obok Blair.

Blair

Blair wzniosła oczy ku niebu.
- Nie potrzebuję litości. - warknęła. - Muszę powtarzać to co 10 minut temu ?

Melinda

Mel zdziwiła reakcja przyjaciółki.
-o co ci chodzi? o jakiej ty litości gadasz? Spytała.

Blair

- Mel ! - wrzasnęła. - Możecie w końcu przestać udawać ? - czuła, że zaraz eksploduje. - Może powiem to tak w skrócie. - udała, że się zamyśla. - Odwal się.

Melinda

Mel była zszokowana.
-no ale Blair.. co z tobą? -przecież ja nie robię tego z litości, jesteśmy przyjaciółkami..

Blair

- Udawana przyjaźń. - fuknęła. - Miałam pierdolone kłopoty, ale ważne było, że nie mogę być Deankiem. - fuknęła naśladując Mel. - Bo ja się od niego uzależniam.