Dzika plaża

Blair

Blair zdjęła szpilki, zapadały się w piasku. Ruszyła powolnym, chwiejnym krokiem w stronę skały, która wystawała w wodzie. Blair powoli, ostrożnie wgramoliła się na skałę, wzięła do ręki kamienie i z całej siły zaczęła rzucać je do wody. Była zła i rozgoryczona. Uważała, że nic jej nie wychodzi. Fala uderzyła o skałę i zmoczyła jej całą sukienkę z satyny.
- Fuck ! - krzyknęła ze złością i rzuciła następną garść kamieni do wody.
Nagle w oddali zobaczyła zbliżającą się w jej stronę postać.

Gość

Carter cały zdyszany wbiegł na dziką plażę.
Tutaj przecież ją zobaczył po raz pierwszy od dwóch lat.
I dawna miłość odżyła, ale nie chciał jej niszczyć życia.
- Nie mogę ! - krzyknął w niebo głosy.

Gość

Nie będę więcej uciekał.
- Jeśli mnie złapią, poddam się. Inaczej zniszczę jej życie...
A tego nie chcę... Powiedział i wyszedł w stronę Joya.

Blair

Blair wysiadła z samochodu. Skierowała się w stronę dzikiej plaży. Uwielbiała to miejsce. Odwróciła się do tyłu sprawdzić czy Carter jest za nią. Ciągle tam był.
- Czy Ty... Zabiłeś... ?

Gość

- Nie, nie ! Blair posłuchaj ! - położył jej palec na usta, aby więcej nic nie mówiła.
- To nie ja, ktoś mnie w to wrabia, od kilku dni próbuję się dowiedzieć kto, lecz ten Dean siedzi mi ciągle na ogonie.
- Musisz mi uwierzyć ! Musisz ! Nie możemy się na razie widywać. - powiedział z żalem.
- To jest niebezpieczne dla Ciebie.
Pocałował zszokowaną Blair namiętnie w usta, wziął za rękę i pociągnął dziewczynę w stronę samochodu.
- Chodź. - odwiozę Cię do tej koleżanki.

Blair

Blair zdjęła szpilki. Kochała to miejsce. Nie wiedziała kiedy tu wróci i czy w ogóle wróci. Siarka piasku wchodziły jej między palce u stóp. Poniosła sukienkę do góry i usiadła na piasku. Popatrzyła na górę, zanosiło się na deszcz spostrzegła.
- Pięknie ! - pomyślała ze złością.
Wyjęła kawałek kartki i długopis i nabazgrała na niej.
"Za bezgraniczną miłość.". Wstała i szukała jakiejś butelki. Rozglądała się, było pełno butelek, lecz żadna się nie nadawała. Po pewnym czasie znalazła odpowiednią butelkę. Zwinęła karteczkę w rulonik, włożyła do butelki i zatkała znalezionym korkiem. Powoli zbliżyła się do brzegu i z całej siły wyrzuciła butelkę w wodę.
- Za duża ze mnie romantyczka. - powiedziała ze śmiechem do siebie i usiadła z powrotem na piasku.

Blair

Dla Blair jedna minuta była jedną godziną, a sekunda minutą. Nie mogła siedzieć tak bezczynnie. Strasznie dłużył jej się czas. Musi gdzieś iść. Wstała nałożyła szpilki i szła przed siebie. Nie wiedziała gdzie, nie wiedziała po co.

Gość

Carter wjechał na wybrzeże. Blair uwielbiała tu przesiadywać. Wybiegł na dziką plażę. Nie widział nigdzie B.
- Blair ! - krzyknął, ale odpowiedziało mu tylko echo.

Gość

Carter wysiadł z samochodu nie czekając na Winchestera.
- Zaczekaj tu ! - krzyknął do niego nie sądząc że posłucha i ruszał w stronę dzikiej plaży.

Dean

-kurde dobija mnie ten facet.
-on ją kocha... Wręcz zaszeptała Mel z tylnego siedzenia. Na co Dean odwrócił i spojrzał na nią pytająco. Po czym odpuścił sobie.
-Mel... złapiesz stąd taksówkę... więc.
-nie ma takiej opcji.
-może zrobić się niebezpiecznie rozumiesz to?

Dean

-Mel by cię nie było jak wrócę.
Dean wyszedł z wozu, i poszedł za Carterem.

Gość

Carter wszedł na plażę, rozejrzał się, ale nigdzie nie widział żadnych ludzi. Spojrzał na zegarek, zostało 5 minut.
- To będzie najdłuższe 5 minut w moim życiu. - powiedział.

Melinda

Mel długo nie czekała. Gdy Dean zniknął za krzewami, wysiadła z wozu, i znów jak najciszej mogła poszła za nim.

Dean

-Tu się pojawią. Spytał Dean. Czujnie oglądając się za siebie.
-muszę wiedzieć. Schowam się.