Salon

Maxxie

Maxxie zszedł powoli ze schodów. Zdziwiło go to że Blair jeszcze nie spała. Zobaczył jak z nieobecnym wzrokiem sączy drinka.
-sorry na pewno przeszkadzam...

Blair

Blair zerwała się. Nie słyszała nawet kiedy schodził. Wzięła z krzesła szlafrok, narzuciła go na siebie i zawiązała. Przywołała na twarzy uśmiech.
- Nie, nie i tak nie mogę zasnąć. - uśmiechnęła się ponownie.
- Napijesz się czegoś ? - zapytała wskazując głową na pełny barek.

Maxxie

-no nie wiem... ale Mel się nie dowie?
Zapytał z nadzieją w głosie.

Blair

Blair zaśmiała się.
- Chyba, że jej powiesz. - powiedziała wyjmując z szafki drugą szklankę.
Zgrabnym ruchem nalała do niej martini. Wzięła Maxa za rękę i poprowadziła do kominka po czym dała mu szklankę. Sama usiadła po przeciwnej stronie i intensywnie się w niego patrzyła.
- A co to miało być, to na plaży ? - zaśmiała się przywołując dziwne przywitanie Maxxiego.

Maxxie

Maxxie poczuł że się czerwieni. By przechytrzyć nerwy wypił głęboki łyk drinka.
-na plaży, śniłaś mi się. Stwierdził, aż sam się sobie dziwił, iż zdołał powiedzieć jej prawdę. -..ale to nie ważne. Uśmiechnął się do niej łobuzersko.

Blair

Blair zaintrygowała cała sprawa. "Może być ciekawie." - pomyślała.
- Właśnie, że ważne... - powiedziała spokojnym tonem głosu.
- Opowiedz mi. - uśmiechnęła się delikatnie opierając głowę na dłoniach.

Maxxie

-nie ma o czym opowiadać, sen jak każdy sen, bez sensu. Maxxie się zaśmiał.
-nalejesz mi jeszcze... Podał jej kieliszek z proszącą miną.

Blair

Blair z rozbawieniem spojrzała na młodego chłopaka. Wstała po butelkę martini i dolała chłopakowi. "Więcej wypije, więcej powie." - uśmiechnęła się sama do siebie.
- Na jak długo chcesz zostać w Beverly Hills? - zapytała z ciekawością Blair obserwując każdy ruch chłopaka.

Maxxie

-jeszcze z jakiś tydzień, potem muszę wracać i ćwiczyć taniec... jaki traf przyjechałem do L.A z nadzieją że opale się, popływam poserfuje a tu proszę... śnieżne Aspen.
Maxxie kolejny raz się roześmiał. Przenikliwie spoglądając na Blair.

Blair

- To moja wina, że musiałeś tutaj przyjechać. - powiedziała smutnym głosem Blair.
- Przepraszam. - dodała przekręcając szklankę i dolewając sobie martini.
- Tydzień ? Tak krótko ? - pytała zawiedzionym tonem. - A jaka jest szansa, że zostaniesz na dłużej? - zapytała słodko się uśmiechając.

Maxxie

-ale Blair ciesze się że tu jestem, bo jest tu pięknie. -..nie zostanę niestety, muszę ćwiczyć taniec to moje życie. Stwierdził ze smutnym tonem, popijając drinka.
-na pewno kiedyś cię odwiedzę.

Blair

W oczach Blair zgasły iskierki.
- Kiedyś... To tak rozległe pojęcia. - powiedziała popijając martini.
- No ale masz rację, każdy ma swoje życie. Dla jednych jest to taniec. - mówiła.
- A dla innych to kółko i krzyżyk, walka o życie. - powiedziała smutno.
- Nie martw się, poopalasz się jeszcze, długo tutaj nie zabawimy. - próbowała przywołać uśmiech na swoją twarz.

Maxxie

-na ile dni planujecie zostać. Spytał popijając drinka. -dlaczego masz takie pesymistyczne podejście do życia Blair? Zaintrygowało go to.

Blair

- Zabawimy tutaj jakieś dwa dni, a potem wracamy. - powiedziała Blair.
- Każdy do swoich spraw. - uśmiechnęła się.
- Ja ? Pesymistyczne? - tu przed oczami przeleciały jej zawody ostatniego tygodnia.
- Tylko Ci się tak wydaje, stwierdzam realia rzeczywistości. - dolała sobie martini.
- Chcesz? - zapytała chłopaka.
Założyła nogę na nogę i przekręciła lekko głowę.

Maxxie

-chcę. Odparł z uśmiechem przybliżając się do Blair.-..jutro ci pokażę jak się niesamowicie jeździ na skuterach śnieżnych. Stwierdziła szczerze się uśmiechając.
-tęsknisz za swoim chłopakiem ? Zapytał jakby ot tak.