Kościół pod patronatem Archanioła Haniela

Gość

- Masz rację. - uśmiechnął się, a w jego oczach tańczyły małe ogniki. - Chodźmy kochanie. - pokiwał głową, chwycił ją za rękę i powoli poprowadził w stronę wyjścia.

Melinda

-powinnam iść. Mruknęła.
-proszę powiedzcie że wy też idziecie. Spojrzała na eN i S z nadzieją.

Gość

-O nie. -pokręciła głową. -Jak dla mnie to i tak za dużo już. -pokręciła głową.
-Ale Slim mógłby iść z Tobą. -rzuciła lekko.

Gość

- Nie mogę w to uwierzyć - powiedziała patrząc na rękę. - To takie niesamowite. - dodała wychodząc z kościoła.

Gość

- Też nie mogę w to uwierzyć, zaobrączkowałaś mnie. - pokiwał głową ze śmiechem. - Przykłądy tatuś i mąż Damon, ładnie brzmi. - zaśmiał się.

Liam

- Chyba na nas już pora. - powiedział z uśmiechem do Blair.

Gość

-Mała nie wymyślaj. Chodźmy na chwilę na wesele, później sobie pojedziesz. -rzucił krótko. -A ja sobie pobaluję z Melką. -zachichotał.

Gość

- Zobaczym jak to się sprawdzi. - odpowiedziała ze śmiechem. - Trzeba jeszcze rzucić bukietem. - powiedziała. - Ale chyba jeszcze nie wszyscy wyszli. - rozejrzała się dookoła.

Blair

Blair przetarła oczy. - chyba się nie rozmazałam ? - spytała spoglądając na niego. - To było piękne. - westchnęła a w kąciku jej oka zakręciła się kolejna łza.

Melinda

-no tak ze mną pobalujesz.. Wybuchła śmiechem.
-eNka nie wymyślaj własnie.. i się zbieramy.

Liam

- Nie nie rozmazałaś się. - odpowiedział. - Nigdy nie potrafiłem zrozumieć dlaczego kobiety płaczą na ślubach. - uśmiechnął się.

Gość

-No w sumie co mi zależy. -wzruszyła ramionami.
-Tylko nie zakręć Melką za bardzo. -szturchnęła go w ramię.

Blair

Blair wyszła z kościoła. - Ell. - podbiegła do niej ze łzami w oczach. - Tak ślicznie wyglądasz. - przytuliła ją. - Gratuluję wam, tylko wam pozazdrościć. - spojrzała na nich. - Nie będę oryginalna, ale życzę wam dużo, dużo szczęścia. - przytuliła ich, a po jej policzku spłynęła łza.

Gość

- Dziękuję - odpowiedziała przytulając Blair. - Proszę tylko nie płacz. - zaśmiała się.

Gość

- To Elena powinna płakać, nie Ty Blair. - zaśmiał się pod nosem spoglądając na dziewczynę. - Albo ja. - dodał po chwili namysłu ze złośliwym uśmieszkiem.