Leśniczówka

Gość

Dulka zaśmiała się i wstała z tapczanu.
-Miało być bez ściem! -rzuciła wściekła. -Pączek? A to dobre. Przecież to mój najlepszy przyjaciel. -rzuciła pewnie. -Myślałam, że się dogadamy, a Ty dalej grasz w swoje gierki. -fuknęła. -Mów prawdę, a nie. -powiedziała spokojnie chowając telefon.

Gość

Killer odchrząknął.
-Dziewczynko nie wyprowadzaj mnie z równowagi, bo zmienię zdanie, wpakuję Ci kulkę w łeb i będzie po krzyku. -warknął. -Ten Twój najlepszy przyjaciel to niezłe ziółko. Maślany ma powiązania w Meksykańskiej Mafii, jest poplątany w przemyt narkotyków. No i jest po uszy w Tobie zakochany. Ach miłość jest ślepa. -warknął.

Gość

-Przecież to jakieś bzdury! -wykrzyczała. -Znam go całe życie, nie mógłby tego zrobić! -mówiła z pełnym przekonaniem. -Meksykańska Mafia, po byku. -rzuciła. -Skoro jest taki groźny to nie boisz się mi o tym tak teraz mówić? -spojrzała przechylając głowę w jego stronę. -Poza tym skąd byście się mieli znać, przecież co dopiero wrócił. -mówiła dalej nie wierząc.

Gość

-Znamy się od dawna. Obaj handlujemy prochami. Nie wiesz, że nie ufa się nikomu? -zaśmiał się gorzko. -Powiem Ci więcej. Pączek nieźle namieszał w Twoim życiu. Dzięki niemu rozstyałaś się z jakimś tam swoim chłopakiem. Cuckerem czy coś. -wzruszył ramionami. -Właśnie Ty przekoszasz, go żeby dał mi spokój. Powiesz, że jeśli coś nam się stanie, pójdziemy na policje. Zresztą ja też mam kilku wysoko postawionych znajomych. -zachichotał.

Gość

Dulka zaczęła łazić nerwowo po pomieszczeniu. Zaczęła przypominać sobie, że to Pączka widziała ostatniego przed porwaniem.
-Opowiedz mi jak wyglądało to porwanie, jak to uknuliście. -powiedziała siadając i zaczęła nerwowo trząść nogą. Dalej nie mogła uwierzyć, że to Poncho maczał w tym palce.

Gość

-To proste. Siedziałaś z nim w klubie, ja czaiłem się w rogu sali. Pączek dosypał Ci prochów do drinka i wyszedł. Wtedy ja czekałem przed klubem, zawinąłem Cię ledwo ciepłą do auta i tyle. Koniec histori. -wzruszył ramionami. -Do cholery po co miałbym kłamać! Pączek sobie to wymyślił.

Gość

-I dlatego mi się tak pieprzyło w głowie. Przez te prochy. -Do Dul zaczęło docierać, że Killer nie kłamie. -Pieprzeniec! -warknęła na cały głos. -No to teraz się dowie kim jest Pardo. -powiedziała kiwając pewnie głową, a jej oczy były pełnie złości i nienawiści. -A Ty mi w tym pomożesz. -rzuciła w jego stronę. -A tak w ogóle to.. -zrobiła pauzę mówiąc spokojniejszym głosem. -Dlaczego postanowiłeś mi się do tego przyznać? -spytała. -Skoro tacy z Was przyjaciele. -dodała.

Gość

-Bez przesady. -wzruszył ramionami. -Aż takimi przyjaciółmi nie jesteśmy. -dodał po chwiili. -Może chcę wierzyć, że wciąż coś tu mam. -położył rękę na sercu. -Że jestem jeszcze człowiekiem, a nie sukinsynem.

Gość

Dulka uśmiechnęła się.
-A nie mówiłam. Nie jesteś do końca takim Skurwielem. -rzuciła śmiejąc się. -Chociaż powinnam Cię zatłuc za to co tu ze mną robiłeś. -skrzywiła się. -Ale w sumie ja też nie jestem święta.. -dorzuciła uciekając wzrokiem po podłodze.

Gość

-Ok. Dość pytań na dziś. -mruknął. -Odwiozę Cię do domu. -powiedział i wstał.

// Ki musi spadać///

Gość

Dulka wyszła z Ki z leśniczówki i podjechali pod dom Dul.

Blair

Bi podeszła pod leśniczówkę. - To tutaj ? - spytała rozglądając się. - Dostał cegłą w głowę, bo był natrętny. - skrzywiła się lekko. - Boję sie pomyśleć, co by było gdybym nie znalazła tego kamienia.

Nate · Gość

-Tak tu. -pokiwał głową. -Chatka Killera. -mruknął i sięgnął pod wycieraczkę po kluczyk. -A wydawał sie taki milusi. -warknął na myśl o C.

Blair

- Killer ma chatkę w lesie ? - zaśmiała się. - Nie chwalił się, nigdy nie zastanawiałam się gdzie mieszka. - powiedziała opierając się o ścianę. - Ja też wydaje się milusia. - powiedziała z łobuzerskim uśmiechem.

Nate · Gość

-Ty jesteś milusia. -mruknął i pociągnął ją za sobą do środka. Dlikatnie odgarnął jej włosy z twarzy i przyciągnął do siebie. Całował ją po szyji, a jego dłonie wsunęły się pod mokrą bluzeczkę.