Salon

Dean

Dean odwzajmnij jej uśmiech. Wstał i delikatnie pociągnął ją za sobą. Od razu przeszed z nią do sypialni. Otworzył drzwi i oboje weszli.
-oto moja sypialnia. Zaprezentował ją z uśmiechem.
//pisz w sypialni deana xd ///

Melinda

Mel stanęła przed drzwiami Deana. Nim zapukała, poprawiła włosy.
Z uśmiechem zapukała, po chwili drzwi otworzył Dean. Mel aż westchnęła.
Gdy tylko przekroczyła próg, przyciągnął ją do siebie, i namiętnie pocałował.
-witam.. Szepnął.
-moje niebo.. Mruczała mu do ucha.

Dean

Dean pociągnął za rękę Melindę. Oboje weszli do ciemnego salonu, w którym tliły się światła świec. Na stole były dwa nakrycia. Mel znów westchnęła.
-zaraz wracam. Dean poszedł do kuchni. Dziewczyna wygodnie usiadła na sofie.
Po chwili wrócił, przygotował na kolację makaron z sosem. Uśmiechając się do siebie mile, zabrali się za posiłek.

Melinda

-słyszałeś o strzelaninie na obrzeżu Beverly Hills? Spytała ot tak.
-jasne.. byłem tam. Odpowiedział spokojnie. Dziewczyna aż upuściła widelec.
-..jjak to.. przecież tam zginęło trzech ludzi.. -..na szczęście nie gliniarzy. Przerwał jej Dean, widząc zszokowanie dziewczyny, uśmiechnął się do niej. -Mel jestem komisarzem.. takie akcje to normalność.
-zaczynają się schody. Pomyślała dziewczyna. -.. tak długo czekałam na to by z nim być, a kiedy to się stało.. co dzień będę się o niego obawiać.
-Mel, okey? Spytał widząc zamyśloną dziewczynę.
-taak. Na jej twarzy pojawił się wymuszony uśmiech, napiła się soku.

Dean

Mel była nieobecna przez kilka minut. Bawiła się tylko sosem, popijając co chwilę sok. Gdy Dean skończył jeść. Spojrzał na nią z obawą.
-już.. zjadłaś.
-tak.. Odpowiedziała bezbarwnym głosem. Dean zaniósł talerze do kuchni.
Gdy wrócił usiadł obok dziewczyny. Przytulił ją.
-no dobra.. mów co jest?

Melinda

-a co ma być? Spytała lekko zachrypnięta.
-no coś jest.. wiem to.
-po prostu zaczęły się schody, ale nie ważne. Mel spojrzała na płyty które leżały na sofie. -co oglądamy? Spytała z udawaną ekscytacją.
Dean odebrał jej płyty, i odłożył tam gdzie leżały.
-póki nie powiesz co się dzieje, to nic nie obejrzymy. Nie odrywał do niej wzroku.
Dziewczyna głośno westchnęła. -jak to jest? -..kiedy wychodzisz do pracy, coś się dzieję.. i możesz zginąć.. Głos się jej załamał.Spuściła głowę
-Mel.. Dean podniósł jej twarz, ta by patrzyła prosto w jego oczy. -kocham tą robotę i za nic nie oddam, a jeżeli coś kocham.. to chce mieć to jak najdłużej.. Melindo nie jestem lekkomyślnym gówniarzem.. znam tą robotę.. znam. Powtórzył.
-wiem... Znów się do niego przytuliła.

Dean

-więc.. strzelanim to ty raczej nie chcesz oglądać. Stwierdził spoglądając na płyty.
-cokolwiek... Odpowiedziała wpatrując się w niego, i popijając sok.
Dean wybrał jedną z płyt, i włożył ją do dvd.
Usiadł blisko dziewczyny, opierając się o sofę. Ona usiadła po turecku, opierając głowę o jego ramię. Film był dośc mroczny.
Mel co chwilę zakrywała dłońmi oczy.
Dean ledwo hamował wybuch śmiechu. Gdy dziewczyna zauważyła że chłopak jej się przygląda, spojrzała na niego oburmuszona. -tam jest ekran! Wskazała na telewizor.
-uwierz Mel.. jesteś o wiele ciekawsza niż ten film.

Melinda

Dziewczyna zarumieniła się trochę. Po czym wróciła do oglądania filmu, który z minuty na minutę przerażał coraz bardziej. Gdy w końcu doszło do kulminacyjnej sceny. Dziewczyna krzyknęła. Dean wybuchł śmiechem. -Mel.. to dopiero początek.. Śmiał się najlepsze. Dziewczyna posłała mu mordercze spojrzenie. -jestem dziewczyną. Wręcz przeliterowała ostatnie słowo. -wrażliwą dziewczyną. Dodała ironicznie.
Dean ucałował ją w rękę, którą trzymała na jego kolanie. -lubię jak się złościsz.. Odparł ponętnym tonem. Mel mimowolnie się uśmiechnęła.

Dean

Film sunął się ku końcowi.
-nie wierzę?! Zaprtestowała Mel, siedząc wtulona w Deana.
-w co? Spytał zdziwiony Dean.
-jak on mógł ją zabić.. przecież byli parą.
Chłopak znów wybuchnął śmiechem. -za bardzo przeżywasz filmy..
-wiem.. Mel sama zaczęła się śmiać. Po chwili na ekranie pojawiły się napisy końcowe. Dean odchylił się trochę od Mel, tak że patrzał prosto w jej oczy. Przysunął się do niej, ich twarze dzieliło kilka centymetrów. Mel pierwsza musnęła jego wargi. Chłopak namiętnie to odwzajemnijł.

Melinda

Namiętność zahuczała obojgu w uszach. Mel pragnąc więcej zsunęła się na poduszkę sofy, Dean delikatnie położył się na niej. Jego usta zniżyły się do szyj dziewczyny. Gdy się odchylił, Mel znów go pocałowała. Zadowolony wodził dłońmi po jej udach, w górę, pod jej bluzkę. Dziewczyna odepchnęła go. -nie...
Dean spojrzał na nią zdziwiony. -co jest? Spytał zirytowany. Mel wróciła do poprzedniej pozycji na sofie. Poprawiła włosy. -nie będziemy tego robić.. Odpowiedziała trochę zmieszana.

Blair

/// iron maiden noooo

///

Dean

-czego? Spytał dosuwając się do niej, i wodząc usatmi po jej szyji. Dziewczyna odsunęła go do siebie. -tego! Wstała i spojrzała na niego z wyrzutem.
-jesteś taki jak reszta facetów.. tylko jedno ci w głowie. Wymawiała mu.
-to normalne Mel.. znamy się już tyle czasu.. sama stwierdziłaś że masz ochotę na mnie.. -niby kiedy? -..nie ważne. Dean przykro mi ale nie jestem na to gotowa. Odparła spuszczając wzrok. Chłopak uważnie lustrował ją wzrokiem. -gotowa? przecież ty nie jesteś.. Zamilkł. -Mel? Dziewczyna zaczerwieniła się, wpatrując w swoje stopy. -to jakiś żart! Spytał podekscytowany.

Melinda

//niech Bi przetłumaczy o co jej chodzi

///

Blair

/// żelazna dziewica o to Bi chodzi. ///

Melinda

-nie to nie jest żart! Podniosła głos oburzona.
-sorry... ale jestem wstrząśnięty. Dean uśmiechnął się łobuzerko. -niewiarygodne!
-znam swoją wartość! Zaprotestowała. -nie znam żadnej takiej dziewczyny, nigdy nie miałem z takimi do czynienia. Zaśmiał się z absurdu że mógłby mieć.
Dziewczyna czuła się coraz bardziej zmieszana. -masz mnie za jakieś dziwadło? Spytała smutnym tonem. Chłopak doszedł do niej, i podniósł jej głowę. -nie gadaj bzdur.. jesteś inna ale to tylko twoja zaleta.. moja niezwykła dziewczyno. Delikatnie pocałował ją w usta. -... co prawda będzie to dla nas trudność. Mel dała mu kuksańca.
Zaśmiał się. -i tak się w końcu przełamiesz...