Droga

Blair

Blair stanęła chwiejąc się na drodze.
- Łaaa... - zachwiała się.
- Pomożecie mi? - zapytała błagalnym głosem.

Melinda

Mel z miną :Boże nie wytrzymam: pomogła razem z Maxem wstać Blair.
-będę szedł blisko ciebie Blair, w razie czego chwyć się mnie. Uśmiechnął się od uch do ucha do dziewczyny. Mel rzuciła mu tylko ostrzegawcze spojrzenie.
-nasz domek, jest niedaleko... Powiedziała wpatrując się w dal.

Blair

Blair spojrzała na drogę.
- Cooo ?! Tak daleko ? - zapytała zrozpaczona.
Złapała Maxxiego mocno pod rękę i skupiła się by stawiać równo kroki i uważając gdzie stąpa.
- Aaa. - zachwiała się.
Dziewczynę naszły wyrzuty sumienia.
- Mel mam dla Ciebie niespodziankę. Mam jedne buty na płaskim obcasie. - zaśmiała się Blair.

Melinda

-nie żartuj. Mel przygarnęła szalik tak by nachodził na podbródek.-..zimno trochę. Stwierdziła nadal uśmiechnięta. Po chwili z trudem dzięki Blair, podeszli pod drewniany domek letniskowy. Mel wzięła mocno pod rękę Blair i pomogła jej wejść po schodkach.
Gdy tylko weszli do saloniku, poczuli miłe ciepło na twarzach.

Blair

Blair ostrożnie stąpając wypatrywała sań. Nie chciała już więcej narzekać i psuć przyjaciółce wyjazdu, widziała jej iskry w oczach. Nagle komórka zawibrowała.
- Nate. - szepnęła cicho zaciskając zęby powstrzymując kolejną falę bólu. Blair stanęła w miejscu, nie zdając sobie z tego sprawy. Odpisała na sms'a i wypatrywała w wyświetlacz odpowiedzi.

Melinda

-Blair, wszystko okey? Zapytała widząc jak jej przyjaciółka nagle stanęła. już chciała do niej podejść gdy jej telefon zadzwonił.Wyjęła go pospiesznie, zerkając na wyświetlacz. Na którym wyświetliło się imię. -Dean. Zacisnęła rękę na telefonie. Miała ochotę rzucić go przed siebie, tak by roztrzaskał się o deptak. Wyłączyła rozmowę. Po czym schowała go w kieszeni. Hamując z całej siły fale bólu, doszła do przyjaciółki.
-Blair?

Blair

Blair otrząsnęła się.
- Tak, wszystko okey. - starała się mówić normalnym tonem.
- Tylko, Nate... - głos Blair się załamał.
- Napisał. - dokończyła zdanie.
- Chodźmy. - powiedziała wymuszając uśmiech mocno zaciskając zęby.
- Patrzcie widzę sanie ! - "Te sanie uratowały mnie od tłumaczeń"
Blair pobiegła zatrzymać sanie.