Stok

Blair

Blair wyszła powoli na stok.
- Ale biało. - powiedziała ze zdziwieniem.
- Trzeba iść wypożyczyć skutery. - w oczach Blair pojawiły się iskierki.
Spojrzała na towarzyszy.
- Ruszać się no ! - krzyknęła podekscytowana.

Melinda

Mel z tą samą co Blair ekscytacją pobiegła do najbliższej wypożyczalni. Nie były potrzebne rady fachowca z wypożyczalni, Maxxie sam wybrał skutery dla siebie i dziewcząt. -te będą dobre. Stwierdził unosząc wysoko brew.
-więc ilu instruktorów potrzebujecie? Spytał kierownik wypożyczalni.
-dwóch, dla dziewczyn. Stwierdził szczerząc się Max.Sam zaś wyniósł wybrany skuter na ścieżkę. Dwóch mężczyzn wyprowadziło skutery.
-no zapraszamy panie... Poprosili zachęcająco, Mel z rumieńcem zasiadła na jednym z mężczyzn na wybranym skuterze.

Blair

Blair zmierzyła wzrokiem swojego instruktora.
- Całkiem przystojny. - uśmiechnęła się Blair i wyszła na stok razem z instruktorem.
Młody instruktor był zapatrzony w Blair. Blair zaczęło to irytować.
- Możemy już wsiadać ? - zapytała zniecierpliwiona Blair, która nie mogła doczekać się zabawy.
- Jasne. - zarumienił się instruktor i wsiadł na skuter.
Blair posłusznie wsiadła za nim i mocno objęła go w pasie.
- Jak spadać to nie samej. - zaśmiała się.

Melinda

Mel schwyciła mocno instruktora. Po chwili ruszyli. Mimo wielkiej prędkości nie patrzyła na siebie tylko zerkała na Maxxie. -nie za szybko?! Krzyknęła do brata. Ale on albo jej nie słyszał, albo udawał że nie słyszy dalej sunąc po ośnieżonej ścieżce niezwykle szybko.
-za szybko? Spytał instruktor Mel. -..nie, to nie do pana tylko do mojego brata. Stwierdziła zirytowana.
-wrzuć na luz! Krzyknął jadący już nieco wolnej Maxxie.
Mel go posłuchała i z zapartym tchem wpatrywała się przed siebie zerkając na migające z boku obrazy.
Zimno przy czerwieniło jej policzki. Czujnie obserwowała jakie ruchy wykonuje instruktor. -Blair i jak ? Zapytała głośno na tyle by usłyszała ją przyjaciółka.

Blair

Skuter ruszył szybko zostawiając wyryte ślady na śniegu. Blair kurczowa trzymała się instruktora. Nabierając prędkości poczuła się taka wolna.
- Super - krzyknęła do przyjaciółki z całej siły.
- Bierzemy ich ! - krzyknęła do instruktora, a jej skuter wypalił do przodu zostawiając wszystkich w tyle. Blair krzyczała na całe gardło, była wolna jak wiatr. Włosy pod wpływem podmuchu miała całkiem z tyłu. W jednym momencie zapomniała o wszystkich problemach.
- Szybciej ! - ponagliła instruktora.

Melinda

-dogonić ich? Spytał instruktor. -Nie! Wręcz krzyknęła Mel. Czuła że w jej żołądku wszystko się przewraca. -eee lepiej już się zatrzymajmy. Stwierdziła hamując mdłości.
-okey. odpowiedział zatrzymując się instruktor. Mel zeskoczyła ze skutera jak oparzona. Kucnęła spuszczając głowę. Czuła że mdłości przechodzą. Usiadła na śniegu tępo wpatrując się przed siebie.
-wszystko w porządku? Spytał z neutralnym wyrazem twarzy instruktor.
-tak, przepraszam zbyt szybka jazda jak dla mnie.
-okey. Odwiozę panią.. Instruktor podał Mel rękę by wstała. po czym doprowadził do niej skuter.
-niech pani usiądzie, będę jechał bardzo wolno.
-dobrze. odpowiedziała czując bladość na swej twarzy. po chwili odjechali bardzo wolno.

Blair

Blair z instruktorem zawróciła. Zobaczyła, że jej przyjaciółce coś się stało. Po zatrzymaniu wesoło zeszła ze skutera.
- Ale była zabawa. - śmiała się Blair.
Spojrzała na przyjaciółkę.
- Mel, wszystko w porządku ? - zapytała.
- Jakoś blado wyglądasz. - określiła.
- No dobra starczy tej szybkiej jazdy. - powiedziała widząc minę przyjaciółki.

Melinda

-już okey. Ale możemy zbierać się do domu? Spytała nadal czując zawroty głowy.
-dobra. Odpowiedział Maxxie pomagając Mel wstać -..za szybko co nie? Spytał powstrzymując wybuch śmiechu. -wcale nie, po prostu chyba tosty mi zaszkodziły. Odpowiedziała z poważną miną. -Blair jeśli chcesz możesz zostać, ale ja już chyba pójdę do domu?

Blair

- Pójdę z Tobą. - uśmiechnęła się.
- Co ja tutaj będę robić sama? - zakrztusiła się ze śmiechu.
- Chodźmy lepiej. - powiedziała i zapłaciła instruktorom.