Salon.

Blair

- Ojej dziękuję. - jej usta mimowolnie wykrzywiły się w szerokim uśmiechu. - Rozpieszczasz mnie. - pocałowała go delikatnie. - Albo masz coś na sumieniu. - uśmiechnęła się złośliwie przytulając do niego.

Gość

- Niby co miałbym mieć na sumieniu? - zapytał uśmiechając się. - Więc zaczynamy dawać prezenty - powiedział biorąc pierwszy pakunek - Mam nadzieję, że Ci się podoba. - dodał wyciągając bransoletkę.

Blair

- Śliczna. - uśmiechnęła się słodko. - Dziękuję. - pocałowała go i wsunęła bransoletkę na rękę. - Czym sobie zasłużyłam ? - spytała z uśmiechem.

Gość

- Wszystkim - odpowiedział - Mój aniołek zasługuje na wszystko co najpiękniejsze - uśmiechnął się. - I mam coś jeszcze. Nie mogłem się zdecydować na jedne, to wziąłem oba.

Blair

Blair przyłożyła dłoń do ust. - Są śliczne. - powiedziała po dłuższej chwili. - Ostatnio traktujesz mnie jak księżniczkę. - powiedziała zachwycona. - Ty się nie mogłeś zdecydować, a ja będę musiała się przebierać dwa razy dziennie, bo nie będę mogła się zdecydować, które nałożyć.

Gość

- Więc oboje po prostu jesteśmy niezdecydowani - odpowiedział z uśmiechem - Zasługujesz żeby Cię traktować jak księżniczkę, dlatego to robię - powiedział całując ją delikatnie.

Blair

- Uważaj, bo się przyzwyczaję. - mruknęła zarzucając mu ręce na szyję. - I wtedy będziesz musiał nosić mnie na rękach i usypywać moją drogę płatkami róż. - zaśmiała się.

Gość

- Mogę to robić, jeżeli sprawi Ci to przyjemność - odpowiedział obejmując ją - Przecież mówiłem, że będę spełniać wszystkie Twoje życzenia - uśmiechnął się.

Blair

- Nie wiedziałam, że mówisz to na serio. - zaśmiała się, po czym usiadła na poręczy sofy. - Więc mogę sobie powymyślać ? - spytała ze słodką minką. - To oderwij mnie jakoś od rzeczywistości. - uśmiechnęła się cwanie.

Gość

- Jestem facetem, musisz dawać mi dokładne polecenia - odpowiedział - Konkretne zadania, które mam spełnić. Oderwanie od rzeczywistości jest pojęciem zbyt ogólnym - uśmiechnął się łobuzersko.

Blair

- Pojęciem zbyt ogólnym powiadasz? - spytała rozpinając jego koszulę. - Jako kobieta jestem mało słowna. - uśmiechnęła się łobuzersko. - Ale za to umiem dobrze pokazywać, a Ty jeśli chcesz być moim mężem to powinieneś się nauczyć kreatywnie myśleć. - powiedziała przyciągając go do siebie.

Gość

- Ale ja nie mogę spełniać Twoich życzeń nie wiedząc jakie są - odpowiedział błądząc rękoma po jej ciele - Dlatego potrzebne mi się szczegółowe odpowiedzi - pocałował ją namiętnie.

Blair

- Wszystko chciałbyś mieć podane od razu na tacy. - mruknęła kręcąc głową, po czym rzuciła jego koszulę na podłogę. - A gdzie przyjemność ze zdobywania i zgadywania ? - uniosła brwi do góry popychając go na sofę.

Gość

- Zadowalają mnie nagrody po spełnieniu życzenia - odpowiedział przyciągając ją do siebie - Są w zupełności satysfakcjonujące. - powiedział całując ją namiętnie.

Blair

- Nagrody po spełnieniu życzenia ? - spytała siadając na nim. - Więc to dla nagród wszystko robisz spryciarzu. - zaśmiała się całując go po szyi i schodząc w dół.