Plaża

Gość

- Więc jesteśmy po prostu najszczęśliwsi - odpowiedział przytulając ją. - W życiu byś nie pomyślała, że się oświadczę - uśmiechnął się triumfalnie.

Blair

- Bo to jest niemożliwe i ciągle w to nie wierzę. - powiedziała zerkając na swój palec. - Prędzej spodziewałabym się tornada... - przerwała. - Kocham Cię, wiesz ? - spojrzała mu w oczy. - Chciałabym powiedzieć jak bardzo, ale nie jestem tego w stanie opisać słowami. - pokręciła delikatnie główką i zarzuciła mu ręce na szyję.

Gość

- Lubię Cię zaskakiwać - uśmiechnął się - A to był jedyny sposób, żeby pokazać Ci jak bardzo Cię kocham i jak bardzo mi na Tobie zależy. - powiedział - Oddaję Ci moją wolność - pocałował ją.

Blair

- Swoją wolność ? - zaśmiała się pod nosem. - Nie mam zamiaru Cię ograniczać kochanie. - pokręciła głową. - Bo wierzę, że przenigdy byś mnie nie skrzywdził. - przytuliła się do niego. - A ja mówiąc tak, oddałam Ci całą siebie.

Gość

- Mówiąc, że oddaję Ci wolność, miałem na myśli, że teraz jestem cały Twój. Zawsze byłem i zawsze będę - pocałował ją. - Nie jesteś głodna, moja narzeczono? - uśmiechnął się.

Blair

- Zawsze będziesz ? - spytała a w jej oczach zapaliły się iskierki. - No może troszkę zgłodniałam. - pokiwała głową. - Tak tyci tyci. - zaśmiała się. - Uszczypniesz mnie ? - spytała wyciągając rękę.

Gość

Uszczypnął ją.
- Obudziłaś się? - zapytał ją. - Więc zjedzmy coś, bo nie chcę żebyś mi z głodu przymarła. - pocałował ją. - Musisz być silna, żeby zaplanować ślub - pokiwał głową.

Blair

- Nie, nie obudziłam się. - pokręciła głową, a do oczek ponownie napłynęły jej łzy. - Przepraszam. - szepnęła wycierając palcami oczy. - Chyba całkiem dobrze wyglądam ? - spojrzała na siebie. - Przymieranie mi nie grozi. - zaśmiała się. - Oczywiście mogę liczyć na Twoją pomoc, więc razem damy sobie radę. - uśmiechnęła się pod nosem.

Gość

- Wyglądasz pięknie - odpowiedział i pocałował ją w nosek. - Najpiękniej ze wszystkich kobiet na świecie. - powiedział prowadząc ją do stolika. - A teraz zabieraj się do jedzenia.

Blair

- Teraz nawet nie wypada mówić inaczej. - zaśmiała się siadając przy stoliku. - Jeśli pobyt tutaj będzie taki jak dzisiejszy dzień, to uznam to miejsce za raj. - rozejrzała się dookoła. - Ale wątpię, że spotka mnie coś lepszego niż dzisiejszy wieczór.

Gość

- Mówiłem, że dzisiaj zaczyna się czas spełaniania życzeń - uśmiechnął się. - Więc Aniele, Twoje życzenie jest dla mnie rozkazem. - powiedział z powagą.

Blair

- A jak długo ten czas będzie trwał ? - spytała przechylając główkę. - I ile mam życzeń ? 3 ? - uśmiechnęła się. - Ja po prostu chciałabym, aby wszystko się udało. - powiedziała. - I żebyś więcej nie opuszczał mnie, nigdy. Przenigdy. - pocałowała go delikatnie.

Gość

- Jak długo? - uniósł brwi - Dopóki będę żył - odpowiedział - Nigdzie się nie wybieram, a jakbym był do tego zmuszony, to tylko z Tobą. Nigdy Cię nie opuszczę.

Blair

- Kto by pomyślał, że będziesz chciał się w końcu ustatkować. - uśmiechnęła się błogo. - I to akurat ze mną. - wypięła dumnie pierś. - Tylko mi się udało zawładnąć Twoim sercem. - rozmarzyła się. - I tylko Ty zawojowałeś moje.

Gość

- Więc możemy wszem i w obec ogłosić Cię, że wygrałaś moje serce - złapał się na serce. - Ale ja to wiedziałem od momentu w którym Cię poznałem - puścił jej oczko.