Ogród

Gość

-No nie całkiem całe życie, ale coś w tym rodzaju. -przytaknął.
-Więc wiedź, że duchy mi nie straszne. -uśmiechnął się.

Melinda

Mel zasępiła się. - to takie durne z mojej strony, skarżyć się na swoje życie, gdy tak na prawdę było świetne, udane dzieciństwo, dobra szkoła.. przyjaciele.
- ale Slim powiedz, teraz już wszystko ci się ułożyło, prawda?

Gość

-Ja tez miałem przyjaciół i całkiem niezłe dzieciństwo. -wzruszył ramionami.
-Nie lubię narzekać na swój los. -dodał z lekkim uśmiechem.
-Dla mnie zawsze jest fajnie.

Melinda

- nie wiem czy potrafiłabym tak jak ty.
- wszystko biorę do siebie, nie potrafię inaczej, nieraz myślę sobie że jestem zbyt wrażliwa jak na mieszkanie w L.A. Uśmiechnęła się blado.
- jak może nie być fajnie, robisz karierę, kobiety cię kochają. Szturchnęła go i się zaśmiała.

Gość

-No właśnie. -pokiwał głową. -Jestem gwiazdą, pławię się w luksusie i ogólnie jestem zajebistym gościem. -zachichotał.
-Powinnaś urodzić się kilkanaście lat wcześniej. -pokręcił głową.

Melinda

- pominęłam jeszcze, że należy ci się order za skromność. Zaśmiała się.
- hmm czy to coś by dało, gdybym urodziła się wcześniej?

Gość

-Powinienem je kolekcjonować. -zaśmiał się.
-Ja jestem po prostu pewny swojej wartości. -wyszczerzył zęby.
-No wiesz, chodziło mi bardziej o lata kiedy kobiety chodziły w balowych sukniach, a mężczyźni w rajstopach. -zachichotał. -Byłabyś wtedy taką damą, jedną z powieści Jane Austen. -uśmiechnął się.

Melinda

Mel się zaśmiała. - myślałam że ty mówisz, kilka lat wstecz a nie wieków.. Zachichotała.
- zdecydowanie wolę te czasy, i skromnych raperów niż dżentelmenów w rajstopach. Wybuchnęła śmiechem.

Gość

-Mała pomyłka w czasie. -uśmiechnął się.
-No coż, z grzeczności nie zaprzeczę, że jestem lepszy od facetów w rajstopach. -uniósł brwi.

Melinda

-od kogo ty nie jesteś lepszy, to by była znacznie krótsza lista niż ta od których jesteś. Odparła z łobuzerskim uśmiechem.

Gość

-Kilku by się znalazło, co są lepsi ode mnie. -uśmiechnął się.
-Ale nie lubię o nich mówić.
-Wolę widzieć siebie w najlepszym świetle-zachichotał.
-Tobie trochę samouwielbienia też by się przydało. -pokiwał głową, z półuśmieszkiem.

Melinda

- nie gadaj, że tacy istnieją. Udała zdziwioną.
- mam samouwielbienie ale takie skromne. Zachichotała.
- bo np. wiem że jestem świetną uczennicą, dobrze gotuję, i trzeba przyznać.. że nieźle się ubieram. Odparła. - do czego ty mnie zmuszasz, do wychwalanie samej siebie. Prychnęła i się zaśmiała.

Gość

-No widzisz, już całkiem inaczej mówisz. -szturchnął ją w ramię.
-Trochę więcej wiary w siebie i prawie nadawałabyś się na moją żonę. -zachichotał.

Melinda

Mel się zaśmiała. - uważaj bo tak samo było z tym naszym spaniem, nie dowierzałam i proszę co się dziś stało, chyba nie chcesz by i z tym ślubem tak było. Spojrzała na niego.

Gość

-Nie śpieszy mi sie do ołtarza. -pokręcił głową.
-Nie mam zamiaru się żenić w najbliższym czasie. -dodał z poważną miną.
-Być uwiązany na smyczy. -wzdrygnął się.