Ławka

Blair

Blair spojrzała na niego piorunującym wzrokiem. "W ogóle gdzie się podziewa Carter?" pomyślała.
- Musisz porozmawiać z Mel. - powiedziała zadowolona ze swojego pomysłu Blair.

Dean

-Blair to.. przepadło, daj sobie spokój. Hmmm a twój przestępca gdzie się chowa?

Blair

- To jest żaden przestępca. - oburzyła się Blair.
- Pracuje. - powiedziała z dumą Blair.
- Ty przepadłeś, a nie przepadło. Cienki jesteś. - Blair miała dzisiaj kiepski humor.

Dean

Dean spojrzał na Blair z niedowierzaniem, po czym się zaśmiał.
-Blair... Blair chyba mnie nie znasz, nie ma, dziewczyna która by mogła mi się oprzeć.

Blair

- Matko wszystko na mojej głowie. - zlękła się Blair.
- Ja Ci pokażę, że nie ma rzeczy niemożliwych. - uśmiechnęła się sprytnie Blair.

Dean

-odpuść, jakby chciał, miałbym Mel, a ze nie chcę... to po prostu nie ma o czym mówić.
////przerwa góra za 20 min. będę////

Dean

/już/

Blair

/ok/
Blair spojrzała na niego z odrazą.
- Ty jej nie chcesz ? - zaśmiała się.
- Ty jej nie możesz mieć i boli Cię to, że wybrała innego.
- Gdzie by pan komisarz się przyznał. - powiedziała z ironią.

Dean

Blair zaczęła irytować Deana.
-to nie dziewczyna dla mnie, i dlatego juz się nie staram, taki jest prawdziwy powód Blair, ale jeżeli nie chcesz odpuścić to mogę ci udowodnić.

Blair

- A udowodnij. - powiedziała zawzięcie dziewczyna.

Dean

-jak sobie chcesz, zaboli cię to, bo to ja będę górą Blair. Wręcz dumnie stwierdził Dean.

Blair

Blair nic nie rozumiała z tego co mówił Dean.
- Phii... - prychnęła.
- Zobaczymy. - posłała piorunujące spojrzenie komisarzowi.
- Jak na razie to tylko gadasz, a nie robisz nic. - powiedziała Blair z grymasem.

Dean

-dziś w clubie ci to udowodnić ? Spytał Dean.

Blair

- Mi ? Możesz. - powiedziała Blair.
- Dean nie mam nastroju do wojny. - powiedziała smutno Blair.
- A masz może fajnych kolegów ? - zapytała ze śmiechem.

Dean

-Nie chodzi o żadną wojnę Blair, ty po prostu wątpisz w to że mi się uda... a kolegów mam wielu.