Gabinet Komisarza Deana Winchestera.

Dean

-to o jakie? Zapytał nie patrząc na nią.. śledził całą stronę aż natrafił na daną fotkę.
-wow.. Wydusił wpatrując się w ekran.
-Dean... Mel wybuchła płaczem. -masz mnie teraz za hipokrytkę.. Chłopak migiem wstał i uklęknął obok niej.

Melinda

-ale ja na prawdę.. nie.. nie uprawiałam seksu z tym facetem..
-Mel okey.. nie mam ci za złe.
-Dean ja naprawdę ..owszem znam go, to Julian mój kolega z liceum, to wszystko przez moją matkę.. Melinda wstała i zdenerwowana chodziła w tą i z powrotem.
-.. jako nastolatka zbuntowałam się na nią.. i poprosiłam Juliana.. by wskoczył ze mną pod koc.. owszem nie miałam stanika ale to tyle.. zrobiono nam zdjecie, która sama wysłałam do donosiciela.. jak mama zobaczyła to na stronie.. miałam przechlapane. Wyraz twarzy Mel zrobił się pogodniejszy. -ale już wiedziała że nie jestem dzieckiem.
Dean ledwo nadążał.

Dean

-czyli jesteś dziewicą?
Mel spiorunowała go wzrokiem. -oczywiście że tak! Zawrzeszczała.
-to dobrze.. Doszedł do niej, i ucałował ją w usta.
-masz jeszcze coś do roboty? Spytała już spokojna.
-właściwie to nie.. jedźmy do tkk, może być ciekawie.
Mel zaintrygowało to.. spojrzała na Deana, który spakował pistolet który leżał na oddali biurka, i wyłączył laptopa.
-dowiesz się na miejscu.. Uprzedził jej pytania, po minucie wyszli.

Melinda

Mel bez pardonu od razu weszła do gabinetu Deana.
Zdziwiony chłopak wyjrzał z nad akt, które przeglądał.
-Mel co się stało?
Dziewczyna była roztrzęsiona.
-dlaczego go jeszcze nie złapaliście.. kolejna niewinna dziewczyna nie żyję?
...Dean co się dzieję?

Dean

-masz na myśli seryjnego morderce spod Prady? Spytał spokojnym głosem, wstając.
-tak.. znałam ją.. miała na imię Jenny, była młoda, piękna miała marzenia i całe życie przed sobą.. Odrzekła.. pierwsze łzy pojawiły się na jej policzkach.

Melinda

W Mel mieszały się złość i żal.
-to niesprawiedliwe.. Szepnęła z wyrzutem, przymykając oczy.
-tak.. Stał obok niej. -..mamy poszlaki, odnajdziemy go. W jego głosie wyczuwalna była nadzieja.
-a czy Blair.. coś grozi? Spytała z obawą.
-sądzimy że nie..
-sądzicie?! Oburzyła się.
-Mel.. mordercy nie zależy na Blair, w innym razie, zaatakował by już. Powiedział patrząc jej w oczy.
-to moja przyjaciółka.. Mruknęła.. zmęczonym i przelęknionym głosem.
-wiem.. Dotknął jej ramion.. ona spuściła wzrok.

Dean

-nie możesz przeżywać tak bardzo tragizmów całego świata..
-zarzucasz mi że jestem zbyt wrażliwa? Oburzyła się.
-nie! Syknął. -po prostu.. to chyba nie swiat dla ciebie.
-super! Warknęła odchylając się. -to najlepiej, poproś tego psychopatę by zajął się mną, będziesz miał spokój. Obydwojga doszedł huk błyskawicy. Spojrzeli za okno.. burza dawała we znaki.
-jak możesz tak gadać?! Spytał urażony.
Mel potrząsnęła głową.
-sam podsunęłeś mi ten pomysł..Mel wzięła trzymaną torbę na ramie.
-czyżby pocieszyciel się nie sprawdzał? Dodał z ironią.. wracając za biurko.

Melinda

Mel z poirytowaniem spojrzała na Deana. -paparazzi. Pomyślała.
-wyprzedziłam casanovę.. haha. Zaśmiała się sarkastycznie.
Dean był oburzony.
-czyli kłamałaś?
-z czym?
-zakochałam się w tobie Dean. Zacytował ją z szyderczym uśmieszkiem.
Mel oblała fala gorąca.
-do widzenia! Warknęła i zwróciła się ku drzwiom.
-czekaj.. odwiozę cię, jest późno.. i ta burza.
-poradzę sobie.. Odburknęła, i z urażoną miną wyszła.

Dean

Dean siedział w swoim gabinecie, gdy odebrał telefon.. zmroziło go totalnie.
-namiarzcie mi rozmówce! Wrzasnął na korytarzu. Po chwili podał telefon specom.
-wschodnia część Roxbury Park.
-co masz Winchster? Spytał komendant.
-morderce. Odpowiedział, po chwili posiłki już jechały na dane miejsce.

Katie · Gość

Katie stanęła przed drzwiami gabinetu, i zapukała.

Dean

-niezła.. Mruknął do siebie Dean przeglądając stronę matrymonialną,oglądając dziewczęta które odwiedziły jego profil. Uśmiechnął się sam do siebie, słysząc pukanie zamknął laptopa.
-proszę.. Mruknął bez uczucia.

Katie · Gość

Katie wypuściła powietrze z płuc i weszła do środka.
-można.. nie przeszkadzam? Spytała słodkim głosem.
Deana trochę zamurował-. -ee nie.. wejdź.
Dziewczyna usiadła mu na przeciw.
Dean wpatrywał się w nią pytająco.
-mieliśmy być przyjaciółmi.. i jeżeli ty tak dbasz o przyjaciół.. to już wiem czmu masz ich tak mało. Odparła lekko, i się zaśmiała.

Gość

// haha zabił mnie :hamster_evillaugh:

//

Dean

-sorry Kat.. ale praca. Wskazał na papiery leżące na biurku obok laptopa.
-nie masz czasu nawet by do mnie zadzwonić? Spytała z wyrzutem.
Deanowi zrobiło się trochę głupio.
-sorry.. faktycznie powinienien ale ostatnio..
-chodzi o rozstanie z Mel? Weszła mu w zdanie.
Dean spojrzał na nią zdziwiony.
-nie, czmu miałoby o to chodzić?
-no wiesz.. nie co dzień to dziewczyna cię rzuca. Odpowiedziała pewnie.
Dean pokiwał zadzwiony głową.
-tak czy tak nie chodzi o to..

Katie · Gość

-kto by pomyślał? Zaśmiała się. -..ale trudno.. może nie było wam pisane. Rzuciła lekko i oparła się luzacko.
..może wyjdziemy gdzieś?
-nie wiem.. jestem zawalony
-przestań! Dean popołudniami to ty siedzisz chyba na necie bd na dyżurze. Zaśmiała się.
-wiesz Kat nie zawsze. Odburknął.
-po prostu jestem teraz ciągle sama.. Zaczęła smutnym głosem. -Anna jakoś mnie olewa, tak jak starzy znajomi.. no ile można weekendów spędzić na tv? Spytała oburzona.