Urasawa

Melinda

Mel odprowadziła wzrokiem Trippa.
-przeraża mnie ten gość. Odrzekła do Blair.

Blair

- Mnie też, ale jak ćpasz to nie jest takie przerażający. - uśmiechnęła się blado.
- Rozmawiałam wczoraj z MAxem. - rzuciła jakby ot tak.

Melinda

-i co ? Mel miała zatroskany wyraz twarzy. Poczuła iż zaschło jej w gardle, i napiła się soku.

Blair

- Odebrała jakaś ekhm... kobieta. - przybrała obojętny ton. - Pogadaliśmy chwilę i wrócił do niej. - wzruszyła ramionami zatapiając usta w szklance wody.

Melinda

Mel oparła się o krzesło. -dziwisz mu się? Spytała unosząc brew/
-..nie chcę byś się winiła ale.. Mel zamilkła. -nie widziałaś wyrazu jego twarzy gdy wyjeżdżał. Dodała jednym tchem.

Blair

- Przecież mówiłaś, że wszystko w porządku. - powiedziała oburzonym tonem, miała wyrzuty sumienia. - Mel, ja nie chciałam, żeby tak to wyszło, ale to chyba przerosło nas wszystkich. - uśmiech na jej twarzy już nie zagościł.

Melinda

-nie musisz od razu się denerwować. Mel poczuła się głupio. -skłamałam bo w tamtym momencie nie mogłam powiedzieć ci prawdy, to już było.. dziś jestem pewna, że i on czuję się lepiej, mam z nim stały kontakt, taniec to jego życie.. i skupił się na tym.

Blair

- Cieszę się. - odpowiedziała z ulgom, ale dalej się nie uśmiechała. - Ja będę śpiewać, ruszę z własną marką ciuchów. Może jego żona będzie ubierała się w moich sklepach. Ożenię się, albo raczej zestarzeje się sama. Ze mną nikt dłużej nie wytrzyma. - planowała wpatrując się w szklankę wody.

Melinda

- a Nate ? -.. jakie ty ma huśtawki nastroju.. aż nie nadążam za tobą.
-jest okey. Przeliterowała ostatnie słowo. -twoja miłość kwitnie, robisz karierę.. Blair

Blair

- Mel, na tym etapie nie ma co planować. - wzruszyła ramionami. - Oboje jesteśmy młodzi i staramy się korzystać z życia. Nie powiem, chciałabym wiązać z nim swoją przyszłość. - wyjaśniła. - Ale życie to pieprzona gra, nigdy nie wiesz co się stanie. - Wiem huśtawki nastroju, albo jestem w ciąży albo dostanę okres. - pokazała jej język.

Melinda

-który miesiąc? Spytała z ironią. Po czym się zaśmiała. -szczerze to nawet ja nie mam co planować.. nawet przeraża mnie tak perspektywa. Planować przyszłość z Deanem. Śmieszne! Skwitowała z kwaśną miną.

Blair

- Ale dlaczego ? - spytała z zaciekawieniem.

Melinda

-pytasz dlaczego planowanie z Deanem przyszłości jest śmieszne?! Mel się zamyśliła.
-z nic nie jest pewne nawet jutro.. a tym bardziej dalsza przyszłość. Kocham go.. i marzy się biała suknia.. różowa kołyska.. i on przy mnie. Ale jeżeli mnie nie zdradzi w najbliższych tygodniach to i tak będzie szczyt mych marzeń. Stwierdziła ponuro.

Blair

- Nie mam prawa prosić Cię o trochę optymizmu, bo sama nie należę do optymistek. - uśmiechnęła się blado. - Możemy jedynie z podniesioną głową znieść, to co nam zgotował los. - mówiła wkładając owoc do ust.

Melinda

-dokładnie. Mel przytaknęła przyjaciółce. -jakie masz plany na wieczór ?