Gabinet Komisarza Deana Winchestera.

Blair

Blair usiadła na krześle na poczekalnie.
Wyjęła telefon komórkowy i wykręciła numer domu.
- Halo ? Dorota?
- Przygotuj moją walizkę. - powiedziała.
I odłożyła telefon, napisała smsa do Quinn.

Melinda

-nie dopuszczę by stała jej się krzywda. Melinda wręcz szepnęła.
Spojrzała na komisarza, i wyszła.

Blair

Blair zauważyła wychodzącą koleżankę i wstała.
- Idziemy? - zapytała.

Melinda

-tak. odpowiedziała nadal zamyślona Mel, po czym wyszła z Blair.

Dean

Dean powolnym krokiem, wszedł do gabinetu. Rozsiadł się w fotelu. I kolejny raz wziął się za analizowanie teczki Cartera, miał nadzieję że coś przeoczył.Po chwili zadzwonił jego telefon, odebrał go.
-jasne, będę za 10 minut. Dean pospiesznie wyszedł z gabinetu.

Dean

-panna spóźnialska, hmmm zazwyczaj to ja dziewczyny mam gdzieś. Rozmyślał Dean, czekając na Mel. Zadzwoniła jego komórka, odebrał ją.
-usłyszał głos, dziewczyny, była niezwykle zakłopotana.
-okey, okey, poczekam. Zaśmiał się.
-przepraszam , o 19:00 będę. Odezwał się głos z telefonu.
-nie ma sprawy. Dean odłożył telefon.

Melinda

Mel ustała przed drzwiami, gabinetu. Na których widniała tabliczka: 'komisarz Dean Winchester', pomalowała usta błyszczykiem, poprawiła fale, i ułożyła grzywkę na bok, po czym zapukała, i weszła do środka.

Dean

-tak oczywiście, Sheryl dla ciebie wszystko. Dean flirtował z młodą i atrakcyjną policjantką. Gdy w ten w drzwiach ujrzał Melindę. Jak zawsze lekko zarumienioną, o przenikliwych oczach. -porozmawiamy później. Spojrzał na policjantkę. -oczywiście. Odpowiedziała, po czym spoglądając podejrzliwie na Mel, wyszła z gabinetu.
-Mel, miło cię widzieć! Obawiałem się że nigdy tu nie dojdziesz. Dean obdarzył dziewczynę łobuzerskim uśmiechem.

Melinda

-ciebie również. Odpowiedziała Mel, po czym usiadła na krześle, na przeciw Deana. On zasiadł wygodnie, w swym fotelu.

Dean

-ślicznie dziś wyglądasz. Powiedział Dean spoglądając przenikliwie na Mel.

Melinda

-dzięki. Mel zarumieniła się, i odwzajemniła uśmiech Deanowi. -przepraszam za to spóźnienie, ale nie sądzę że nudziłeś się czekając. Tu jej ostatnie słowa, nabrały zdawkową ironię.

Dean

kąciku ust Deana zadrżały, próbował powstrzymać uśmiech.
-cóż.... nic nie poradzę, jestem przyjaciele dla kobiet, za to mnie lubią. Zaśmiał się. Dean nie odrywał oczu od Mel.

Melinda

-za przyjaciela powiadasz... cóż za mylne kobiety. Zadrwiła Mel. wyciągając notes, z torby.

Dean

-hmm jesteś niezwykła.... uważasz iż jestem zwykłym podrywaczem, bez serca. Konwersja z Mel. pociągała Deana. Rzadko kiedy miał do czynienia z takimi dziewczynami jak ona, które nie leciały na jego urok.
-po co ci ten notes.

Melinda

-podrywacze bez serca, nawet do ciebie pasuje. Dean spuścił wzrok, uśmiechając się ukradkiem.
-notes...przecież będę przeprowadzała wywiad, z szanownym panem komisarzem.