Gabinet Komisarza Deana Winchestera.

Dean

-wywiad! to był żart, Mel.. w innym razie byś się ze mną nie umówiła.
Dziewczyna wyglądała jak by ją ktoś zbił z pantałyku.
-mimo iż przeczuwam, że ci się podobam. Tu kolejny raz obdarzył dziewczynę łobuzerskim uśmiechem. -wiem, że nie do końca mi ufasz, uwierz mi i bez wywiadu, możemy spędzić, ten czas w miły sposób.

Melinda

Melinda czuła że zaraz napełni ją siła, której sama nie będzie mogła kontrolować, i przy przypływie jej, albo ucieknie z gabinetu Winchestera, albo pocałuje go. Czym prędzej spróbowała odgonić myśli, zwłaszcza tą drugą.
-super! Dean posłuchaj... jestem ...ekhm dziennikarką, i uwierz mi, mam sporo pracy, a ty na prawdę możesz być interesujący dla czytelników. Ta sprawa z morderstwem tego chłopaka...

Dean

-ta sprawa szybko by została rozwiązana, gdy by twoja koleżanka zdradziła nam gdzie znajduje się Carter, ale chyba sama nie rozumie w jakie bagno się pakuje! Dziś byłem w szpitalu, przesłuchiwać dziewczynę tego chłopaka, została napadnięta, i zbita we własnym domu, i uwierz mi mam stuprocentową pewność że Carter jest w to wmieszany, ale nich go sobie ukrywa... i tak niedługo go znajdę!

Melinda

-Blair nic nie wie! ... nie rozumiem, dlaczego pobito tą dziewczynę, i kto to zrobił?

Dean

-Carterowi ktoś pomaga, i któż to by mógł być, jak nie jego wpływowa dziewczyna. Nie mam pojęcia kto skrzywdził tamta dziewczynę, ale jeżeli schwytam Cartera szybko się tego dowiem. Najgorsze jest jednak to, że ten może się nam szybko wymsknąć z miasta.

Melinda

.. ucieczka Cartera z miasta, jego wpływowa dziewczyna, gotowa z miłości mu pomóc, dziwne zachowanie Blair, i jej nagły wyjazd. Mel poczuła jak serce podskoczyło jej pod gardło. Cholerna Blair! Co ona wyprawia. -Blair...

Dean

-słucham... co z Blair?

Melinda

Melinda natychmiastowo otrzeźwiała. -nic, nic rozmyślałam tylko... Nadal sądzę że Carter jest niewinny. Mel próbowała zmienić temat.

Dean

Dean po dziwnym zachowaniu Mel, wywnioskował, że ona coś ukrywa.
-hmm to się wkrótce, okaże. U Blair wszystko w porządku. Od razu zauważył, że aby rozwikłać zagadkę, co Mel ukrywa, natrafił na dobry szlak, chodziło o Blair! Na dźwięk jej imienia, Mel. Gorączkowo, rozglądała się po pomieszczeniu.

Melinda

-taak .. u niej wszystko w porządku jak zawsze. Dopiero co Mel wpadła na na to że Blair grozi niebezpieczeństwo, teraz też musiała szybko podjąć decyzję, czy ochronić przyjaciółkę, powiedzieć Deanowi o całej prawdzie, i tym samym, odebrać jej miłość, którą tak bardzo chciała chronić, czy okłamać komisarza, i pozwolić uciec Blair z Carterem.

Dean

Niewątpliwie, tu chodziło o Blair, ale co z nią, jak to jakoś wiąże się z Carterem. Dean wiedział, że nic nie wyciągnie od Mel. Dlatego dalej próbował chybił trafił, dojść do setna
-hmm Blair jest zajęta... może ukrywa Cartera, albo lepiej... gdzieś z nim wyjeżdża.
Dean próbował dojść do prawdy, uważał iż te pytanie jest tylko częścią przechodnią, do uzyskania potrzebnych informacji. Nie miał pojęcia jak szybko doszedł do setna.

Melinda

Był aż tak piekielnie inteligentny, czy miał po prostu szczęście. Mel przez moment, milczała, całkowicie zestresowana. -Blair...hmm jasne, może i ona lubi ryzykować, ale nie sądzę by wywiozła za granicę jakiegoś zbiega, czy dało się mu wywieźć. Także to największa głupota jaką słyszałam... przepraszam ale na mnie czas. Oczami nadal uciekała od spojrzenia Deana. Wstała.

Dean

Dean złapał Melindę za ramię.
-coś wiesz... !

Melinda

-mógłbyś mnie puścić! Dean widząc jak mocno trzymał Mel, szybko uwolnił uścisk.
-jak mówiłam nic nie wiem, odpuść sobie, i daj spokój Blair i Carterowi. Mel wybiegła jak oparzona z gabinetu.

Dean

Dean postanowił śledzić Mel. Wyszedł za nią z gabinetu. Na korytarzu usłyszał: Winchester! Winchester! Mel mimowolnie również się odwróciła.
-Katie Darss nie żyję, ktoś udusił ją w szpitalu. Ta wiadomość wstrząsnęła Deanem, spojrzał na Mel. Dziewczyna wybiegła tylnymi drzwiami.