Gabinet Komisarza Deana Winchestera.

Dean

-szukałaś mnie? Zapytał jakby ot tak.

Melinda

-eee nie, nie szukałam cię. Przyszłam ponieważ.... Mel szukała wymówki. Ta cisza śmieszyła Deana a ją peszyła. -..zgubiłam portfel. Palnęła.
Dean zaśmiał się. -drugi pokój na prawo... Powiedział.
-aha, dzięki... będę wiedzieć. Stwierdziła czując się jak totalna idiotka.

Dean

-jesteś pewna? Zapytał ją jak już zamierzała się do tego, by odejść. Spojrzał na nią przenikliwie.

Melinda

Melinda czuła że jej tętno przyspiesza. -trudno... Pomyślała.
-przyszłam upewnić się że nie straciłeś pracy.. Odpowiedziała spuszczając oczy.

Dean

Tą odpowiedzą zbiła go z pantałyku.
-upewnić się że tu pracuję? Powtórzył zdziwiony.

Melinda

-Chuck wkurzył się na ciebie, i powiedział że załatwił ci zwolnienie. Odparła zmieszana.
I mimowolnie się zarumieniła.

Dean

Dean się zaśmiał. -no tak... szef był na mnie wkurzony chciał mnie nawet zawiesić już wiem dlaczego. Odparł lekkim tonem. Melinda nadal nie patrzyłą mu w oczy, tylko w swoje buty. Widząc jej zarumienioną delikatnie twarz jego humor jeszcze się polepszył.

Melinda

-Dean tak mi przykro... Popatrzała na jego roześmianą twarz. -widzę że zbytnio się nie przejąłeś. Stwierdziła z nutką sarkazmu.

Dean

-Mel a niby czym miałbym się przejmować? Spytał.

Melinda

Mel poczuła złość. To ona przeżywała tą całą sytuacje, a na nim nie robiło to żadnego wrażenia. Rzuciła mu spojrzenie pełnie niedowierzania.
-to super. Ironia.

Dean

-nie wątpie że ucieszył by cię ten fakt, dziewczyno kochająca gierki. Tak, tak miał wielką ochotę się z nię podroczyć.

Melinda

Melinda posłała mu mordercze spojrzenie.
-to byłaby cudowna wiadomość! Warknęła.

Dean

-oj Mel zaraz złościsz się bez powodu, najważniejsze że twój kochaś się nie sprawdził... zależy w czym co nie? Spytał z ironią, a jego twarz stała się poważna.

Melinda

-nie rozumiem! Odparła.

Dean

-przeszedł tą drogę czy nie?! No Mel... nie kojarzysz? Dziewczyna wciąż nie wiedziała o co mu chodzi. -zaliczył cię? Spytał powaznym tonem. Po czym się śmiał, tak na prawdę bał się odpowiedzi.