Gabinet Komisarza Deana Winchestera.

Melinda

Mel aż potrząsnęła głową. Miała ochotę zamordować go.
-zzz...zaliczył mnie, mnie!!! Wrzasnęła aż spojrzeli się na nią inni policjanci z komisariatu. Wiedziała czego oczekiwał, dla niego była to po prostu gra. Zabolało ją to.
-nic ci do tego, ale tak. Odpowiedziała bez uczucia już uspokojona.

Dean

Dean spojrzał na nią zaskoczony i zawiedziony.
Bił się o nią, z facetem który i tak dopiął swego.
-czemu mnie to nie dziwi? Odparł a w jego oczach można było dostrzec zawiedznie, zmieszane ze smutkiem.

Melinda

Mel zamrugała oczami, i spuściła wzrok. -Jak mógł tak myśleć? Pytała się w myślach.
-to chyba na tyle, naszej rozmowy.Stwierdziła chłodno.

Dean

Dean nadal niedowierzał.
Spojrzał na nią przenikliwie, chciał by wybuchnęła swoim słodkim śmiechem, zarumieniła się, i powiedziała że to żart. Ale zamiast tego widział zimną i niedostępną dziewczynę, która go oszukała i zawiodła. Tak się cieszył kiedy Blair mu powiedziała, jaki był powód wyjazdu bez słowa Mel. Radość nie mogła trwać długo.
-...tak sądze.Również przybrał chłodny ton.
-Dean. Usłyszał za sobą znajomy głos. Odwrócił się, była to Anna jego znajoma, jego i jego byłej.
-..Katie cię potrzebuje. Odparła czekając na jego reakcję.

Melinda

Mel wykonała głęboki wdech. Chciało jej się płakać, a wewnątrz siebie już to robiła.
-taaak.. Katie, pozdrów ją. Powiedziała z ironią. I odeszła.

Dean

Dean patrzał się jak odchodzi.
-Dean! Zawołała go Anna. Chłopak bez chęci doszedł do niej.

Gość

Serena powoli weszła do komisariatu i zmierzyła w stronę biura komisarza. Stanęła przed drzwiami, zarzuciła włosy do tyłu i zapukała.

Dean

-proszę... Odpowiedział Dean, spoglądając na drzwi.

Gość

- Dzień dobry. - skinęła wchodząc.
- Nazywam się Serena van der Woodsen, kiedyś zgłaszałam zaginięcie dokumentów. - podeszła bliżej biurka komisarza. - No i nie wiem co mam dalej robić.

Dean

-kojarzę chyba... Odparł z łobuzerskim uśmiechem. -proszę sobie usiąść... Wskazał na krzesło na przeciw.

Gość

Serena usiadła na wskazane krzesło odwzajemniając uśmiech.
- Więc da się coś w tej sprawie zrobić ? - spytała. - Z resztą taki policjant, jak Pan na pewno da radę coś wymyślić.

Dean

Dean się uśmiechnął szeroko. Po chwili wyjął spod biurka mały karton. Spoglądając na Serenę z łobuzerskim uśmiechem, wyjął z pudełka, cieniutką książeczkę, czym były dokumenty. Podał jej dziewczynie. -ktoś je nam zwrócił... Odparł ponętnym tonem.

Gość

- Dziękuję. - usmiechnęła się zachwycona. - Zależało mi na znalezieniu ich, w dowodzie mam zdjęcie, które strasznie mi się podoba, a nie mam żadnej odbitki. - uśmiech nie schodził jej z twarzy. - Jak mogę się odwdzięczyć ?

Dean

Dean luzacko oparł się o fotel. -może drink w tkk mógł by mi to wynagrodzić..

Gość

S uśmiechnęła się łobuzersko i udała, że się zastanawi przykłądając palec do kącika ust.
- Hmm.. Myślę, że znajdę czas. - zaśmiała się.
- O której ? - spojrzała zalotnie.